top of page

Azərbaycan Müqəddəs Yazılarda

Qeyd edildiyi kimi, Həzrət Bəhaullah və Həzrət Əbdül-Bəha tərəfindən Azərbaycan və onun bölgələri haqqında, görkəmli Azərbaycan bəhailəri haqqında çoxlu Lövhlər nazil olmuşdur. Bu Lövhlər Bakı, Naxçıvan, Şəki, Gəncə, Bərdə və Balaxanı bəhailərinə ünvanlanmışdır. Onlardan nümunələr aşağıda verilir.

 

Naxçıvan Bəhai icmasına yazılmış xeyir-dua (1896-ci il) Ey Allah! Onları bu dünyada Öz tövhid nişanələrin eylə və Sənin təyid nəsiminlə zirvədə dalğalanan tərif bayraqların eylə. Onları bu aləmdə tövhidin dan yerinin şəfəqləri, təcridin təzahürləri və Öz sifətlərinin nurunun məşriqləri eylə, ta ki, elə bir əxlaqa malik olsunlar ki, Şərq və Qərb onların pak nəfəslərindən ətirlənsin. Və onların üzünün nurundan yer kürəsinin cənubu və şimalı nurlansın.

 

Bakı Bəhai icmasına yazilan xeyir-dua (1902-ci il) Ey Allah! Bu o şəhərdir ki, orada Sənin məhəbbətinin atəşi şölələndi və Sənin mərifətinin işığı buradan saçdı. Elə isə onları hər tərəfi və hər yeri işıqlandıran və ətirləndirən eylə. Və qoy onlar o üfüqlərdən Sənin tövhid nurunun yayılması nəticəsində səadət və xoşbəxtlik fəzasının genişlənməsinə səbəb olsunlar. Onları Öz əhədiyyət dənizinin dalğalarından, Öz mərifət ordunun dəstələrindən, Öz bəxşiş bağının ağaclarından və Öz inayət ağacının meyvələrindən ən sevimliləri eylə. Həqiqətən Sən Ən Kərim və Ən Ucasan.

 

Naxçıvan Bəhai icmasına yazılmış xeyir-dua, (1890-ci illərdə) Ey Allahın dostları! Deyilir ki, Qafqaz əslində Qaf dağıdır və Qaf dağı ilahi və səmavi Simurğun yuvasıdır. Allahın dostları gərək cəhd etsinlər və fədakarlıq göstərsinlər ki, həqiqətən, o ölkə Camalı -Əbhanın məhəbbət Simurğunun və uca üfüqün mərifət Ənqasının yuvası olsun. Və Salam və Səna sizin üzərinizə olsun.  

 

Ey Əbha Camalının dostları! Bilmirəm ki, hansı dil ilə söyləyim və nə cür yazım ki, az da olsa mənim ürəyimin dərinliyində Allahın dostlarına olan məhəbbəti bəyan edim. Allaha and olsun! Qələmlər bunu bəyan etməkdə acizdir və aqillər isə onu dərk edə bilməzlər. Ona görə də yaxşısı budur ki, bunu münacat dili ilə dua kimi söyləyim: Rəbbim, Rəbbim! Bunlar Sənin bəndələrindir ki, Sən bəxş etdiyin sığınacağa pənah gətiriblər. Və Sənin əzəmətli Əmrinin yanında pənah axtarmaq üçün gəliblər. Sənin dövründə əta dənizinin sahilinə can atıblar. Ya Rəbb! Onlara lütf və mərhəmət badələrini bəxş eylə. Comərdlik və bəxşiş buludlarını onların üzərinə yağdır. Onları fəzl və ehsan buludlarının kölgəsinə daxil et. Əhd və Misaq yolunda qədəmlərini möhkəmləndir. Ruh və bəxşiş nəsimlərini onlara göndər. Onları Öz varlıq və cəlal üfüqünə yüksəlt. Onların ürəklərini Öz tövhid nurunla ilhamlandır. Ruhlarını Sənin Camalını görməkdən məhrum edən şeylərdən pak et və qəlblərinə Öz münacatının ruhu ilə həyat ver. Və Öz müqəddəs rayihələrini onlara duydur. Ey Allahım, onları bu dünyada Özünün tövhid nişanələrin və vəsfetmə bayraqların eylə. Həqiqətən, Sən Ən Əziz və Ən Qüdrətlisən. 

 

Ey Ələst piyaləsindən məst olmuşlar! Şükr olsun Qəyyum Tanrıya ki, əzəmətli çadırın kölgəsində və Əbha Cənnətindəsiniz və Ən nurlu bağa daxil olmusunuz. Ələst badəsindən heyrətdəsiniz. Və Allahın məhəbbət odunun hərarətindən həyəcana gəlmisiniz. Camalı-Əbhanın fəzl və lütflərindən ümid edirəm ki, azad insanların başçısı və nəcib adamların öndəri olasınız. Qəyyum Allahın varlığının nişanəsi olasınız və Aşkar Allahın dan yerinin şəfəqləri olasınız. Tövhid nişanələri və təcrid məqamında parlaq ulduzlar olasınız. Cahanın qəlbində və dünyanın özəyində eşqin atəşindən yanan bir çıraq olasınız və elə nur saçasınız ki, hər yan nurlansın və müqəddəs rayihələr irfan gülşənindən Qafqazın hər tərəfinə yayılsın. Ey mənim Allahım! Bu o şəhərdir ki, orada Sənin məhəbbətinin atəşi şölələndi və Sənin mərifətinin işığı buradan saçdı. Elə isə onları hər tərəfi və hər yeri işıqlandıran və ətirləndirən eylə. Və qoy onlar o üfüqlərdən Sənin tövhid nurunun yayılması nəticəsində səadət və xoşbəxtlik fəzasının genişlənməsinə səbəb olsunlar. Onları Öz əhədiyyət dənizinin dalğalarından, Öz mərifət ordunun dəstələrindən, Öz bəxşiş bağının ağaclarından və Öz inayət ağacının meyvələrindən ən sevimliləri eylə. Həqiqətən Sən Ən Kərim və Ən Ucasan.

 

Ey mənim Allahım, Ey mənim Allahım! Bunlar Sənin o bəndələrindir ki, onların batinləri xalisdir və onların niyyətləri pakdır. Və Sənin məhəbbətinin atəşi onların sinələrində alovlanıb və Sənin müqqəddəs ayələrini oxuyarkən onların nalələri Sənin Mələyi-Əlana və Sənin Əbha – Mələkutuna yüksəlir və onların ürəklərində Sənin məftunluq alovun şölələnib və onun hərarəti yüksəkliklərə və göyün ortasına çatıb. Ey mənim Allahım, Ey mənim Allahım, Bunlar həqiqətən, səqirdirlər, onları Öz Mələkutunda kübar, eylə, həqiqətən, onlar zəifdirlər, Öz Cəbərutunun gücü ilə onları güclü eylə, həqiqətən, onlar fəqirdirlər, Öz Lahut feyzinlə onları zəngin eylə.... Ey mənim Allahım! Ey mənim Allahım! Onları bu dünyada Öz tövhid nişanələrin eylə və Sənin təyid nəsiminlə zirvədə dalğalanan tərif bayraqların eylə. Onları bu aləmdə töhidin dan yerinin şəfəqləri, təcridin təzahürləri və Öz sifətlərinin nurunun məşriqləri eylə, ta ki, elə bir əxlaqa malik olsunlar ki, Şərq və Qərb onların pak nəfəslərindən ətirlənsin. Və onların üzünün nurundan yer kürəsinin cənubu və şimalı nurlansın. Həqiqətən, Sən İqtidar sahibi, Əziz, Güclü və Qadirsən.

 

Ey benim sevgili Yaranım! Şəmsi-həqiqət nöqteyi-ehtirağdadır. Afaqe fəcre sate həqiqəte mühəmmədidən işraq buyurmuşdur. Və mahe taban üfüqi-əhədiyyətdən ləman buyurub. Xətti-estevadə intisafi-kürəvidə vaqe olub. Cənub və Şimala nazir olduqdan iki cəhətə mütəsavi Qütbü-Cənubi və Qütbü-Şimali bərabərinə mühazi olub, kəşf öltməqətə bulunduqdan leyl və nəhar mütesavi və hərarəti şədid və qüvveyi embatiyyəsi bişəbih və məsildir. Bunun kibi əhli-həqiqət xətti-estevai intixab edərək və hər cəhətcə fiyuzati-ilahiyyəyə istedad və istehqaqi olan məntəqeyi-etidaliyə daxil olarlar, pəhan əleyhə. Əhibbayi-rəhmani bər nöqte və məqame təhərri buyurmaları lazımdır ki, hər zaman Mələkuti-Əbhadan və İşraqati-Şəmsi-Həqiqətdən bəhremən olsunlar. O məqam isə eşq və məhəbbət, fəna və məhviyyət, incizab və işteal, inqita və ictinab, müxalifəti-müqtəziyati-nəfs və həvadır.

 

Ey dərgahi-əhədiyyətə müqərrib olanlar! Həmd olsun ki, bu bahari-ruhaniyyədə fiyuzati-rəhmaniyyədən nəsibi-möfurə və əvatefe-rəhmaniyyei-həzrəti-qəfurə nail ola bildiniz. Riyazi-əhədiyyətə həmd olsun, nəxle bazeqsiniz. Üfüqi-məhəbbəti İlahiyə şükr olsun, mətləi-irfanda nuri-bariqsiniz. Rəbbim müvəffəq buyursun, sübhi-sadiqsiniz. Artıq bu necə neəm cəlileyi-ilaheyeyə məzhər olduğunuz halda şövq və tərəb etməli, fərəh və şadmani etməli, məssərrət və kamrani buyurmalı və gecə-gündüz nəğmeyi cansuz eylə, ahəng və təranə eylə, ta ki, oməme şərqiyye və meləle qərbiyye, bəlkə bütün cahaniyan heyrət və vələhə müstəqrəq olsunlar və ya buşar və ya tuba və ya fərəha və ya sürura, ahəng və həvası iyuğa çıxıb, ta ki, Mələyi-Əla zövq və tərəblə gülsünlər. Şad olasınız. Var olasınız. Yar olasınız.

bottom of page